اعضاي تيمملي فوتبال ساحلي ايران، خسته و نالان بابت از دست دادن فرصت حضور در جامجهاني، پنجشنبه شب به تهران بازگشتند.
به نوشته تهران امروز؛ مسابقات فوتبال ساحلي قهرماني آسيا اگر چه با قهرماني ژاپنيها و سرخوشي زايدالوصف آنها در روز پاياني همراه شد اما بسياري از تيمهاي حاضر در اين رقابتها به اين نكته اذعان داشتند كه تيم ايران فنيترين و جذابترين تيم مسابقات بوده است. ايران با اقتدار كامل از مرحله مقدماتي عبور كرد و پا به نيمهنهايي گذاشت اما در اين مرحله ديگر غيرت و تعصب تنها كارگر نيفتاد و ايران به تيم آماده و مسلح ژاپن بازي را واگذار كرد.
گرچه داور اماراتي نيز در اين بازي حداكثر تلاش خود را براي قضاوتي يكطرفه به سود ژاپن به كار گرفت اما به نظر ميرسد شكست ايران بيشتر به دليل تداركات نامناسب، عدم پشتيباني كافي و به حقيقت نرسيدن وعدههاي فدراسيون بود.
تيمملي ساحلي ايران با استفاده از بازيكنان كوشا، مطلقا بيحاشيه و مودب قطعا يكي از بهترين تيمهاي ورزشي در حوزه فوتبال محسوب ميشود اما چه سود كه براي چنين تيم متحد و در عين حال مظلومي به هيچ وجه تداركات در خوري مهيا نشد، تيمي كه هفت ماه تمام بدون دريافت دستمزد تمرين كرد و اردوهاي داخلي خوبي را پشت سر نگذاشت.
بازيكنان ساحلي ايران مدت مديدي در زمين نامناسب تهرانسر، تمرين كردند و سعي كردند روحيه خود را براي كسب قهرماني حفظ كنند اما فدراسيون كه توجه اندكي به اين تيم داشت حتي شرايط برپايي يك اردوي ساده در دوبي را ايجاد نكرد تا بازيكنان با فضاي مسابقه بيشتر آشنا شوند.
پس از درخشش بازيكنان در مرحله مقدماتي هم اين بيمهري ادامه داشت و در شرايطي كه شارژ مالي فدراسيون ميتوانست روحيه جنگندگي بازيكنان را دو چندان كند، باز هم مسئولان فدراسيون با جيب خالي راهي امارات شدند و به وعدههاي تو خالي بسنده كردند.
جالب است كه ايران در نيمهنهايي به ژاپني برخورد كه با امكانات كامل به اين مسابقات پا گذاشته و براي رسيدن به جامجهاني همه كار كرده بود. ژاپنيها چهار آناليزور داشتند و مربيگري تيمشان نيز برعهده «راموس» بازيكن برزيليالاصل تيمملي اين كشور در اوايل دهه 1990 بود. حتي راموس نيز در گفتوگوهايش از توان فني بازيكنان ايران به نيكي ياد كرد.
اين ستايشها البته بيشتر به ناراحتي تيم منجر ميشد چون يادآوري توان تاكتيكي و فني تيم در مقابل صعود نكردن به جامجهاني نهايتا به افسوس بازيكنان دامن ميزد. اعضاي تيمملي ساحلي ايران پس از شكست در مقابل ژاپن با چشماني اشكبار از صعود به جامجهاني بازماندند.
اين ناراحتي فزاينده منجر به ناراحتي ايرانيان حاضر در زمين ساحلي دوبي نيز شد. چرا كه بهزعم آنها قهرماني ايران به هيچ وجه دور از دسترس نبود. شايد اگر يك روانشناس در كنار تيم بود در اين بازي حساس روحيه آنها پس از عقب افتادن از ژاپن از دست نميرفت. تيمي كه هفتماه بدون دريافت دستمزد به مسابقات قدم گذاشت نهايتا با 300 دلار پاداش مسابقات نيز خوشحال نشد.